De reden dat ik gekozen heb voor aikido is omdat ik een manier zocht om mijn lichaam fit te houden, iets wat ook voor mijn leeftijd prima te doen is en waar competitie en moeten presteren niet ter zake doen. Vanuit mijn ervaring met sporten van mijn jeugd, zoals judo en jiu jitsu, wist ik ook dat een sport als aikido mij lichamelijk in balans zouden brengen.
Wat ik echter niet had ingeschat was dat aikido juist ook mijn mentale balans versterkt. Aikido is gebaseerd op bepaalde principes. En waar deze principes initieel vooral blijken uit lichamelijke oefeningen, is de grote bijvangst dat ze je helpen bij het dagelijks leven.
Een principe is bijvoorbeeld harmonie. En hoewel dit heel zweverig klinkt, is de toepassing daarvan juist niet zweverig. Al na een half jaar merkte ik dat mijn perceptie ten aanzien van conflict was veranderd. Aikido doe je namelijk vanuit ontspanning en meebewegen om uiteindelijk wel je doel te bereiken. Als je in elk conflict probeert te ontspannen en mee te bewegen, kan je uiteindelijk het conflict ombuigen in de door jou gewenste richting zonder strijd.
Daarnaast had/heb ik ook wel eens last van veel energie. Als ik daar geen uiting aan kan geven, word ik onrustig, slaap ik slecht en kan ik geïrriteerd raken. Waar hardlopen me hielp om deze energie weg te laten stromen, maakte dit me vooral moe. Ook lekker, maar niet enkel wat ik zocht. Door aikido leer ik energie te stoppen in zelfs een kleine beweging. De aandacht die je de beweging geeft, geeft een soort meditatieve focus die energie juist laat stromen.
Maar dat lukt niet altijd. En sommige lessen ben ik dan ook gewoon lekker aan het bewegen met een gezellige groep. De bijvangst is dan ook geen doel op zich, maar eerder een realisatie waar je je langzamerhand van bewust wordt door het te doen. Wat gelijk ook mijn doel is voor 2017: het gevoel van Ki ervaren door denken los te laten en te genieten.
Dirk
