Een seminar is altijd een mooi moment om langer stil te staan bij de theorie en dit ook intensiever in te trainen. En zo ook dit seminar. Met vijftien officiële trainingsuren in drie dagen en eigen inzet gedurende pauzes kan je je eigen niveau echt verhogen. Zolang je niet vast blijft zitten in je hoofd door de schijnbare overload aan informatie die je kant op komt. Vandaar de nadruk op mushin (no mind). Maar er is natuurlijk ook genoeg afleiding en ontspanning om je hoofd te laten ontspannen. Verschillende nationaliteiten die elkaar onderling beschouwen als verlengde familie hadden weer genoeg bij te praten of anders om elkaar te leren kennen. Hierdoor voelde de twee en half uur pauze tussen de trainingen veel korter. En de humor waarmee Peter dit deed, maakte een goede omgeving om te leren. Om maar niet te spreken over het geduld van Peter en Martijn bij het beantwoorden van alle vragen.
Op vrijdag werd meer tijd genomen om het kader van het seminar neer te zetten. Zo kregen we uitleg over de kracht van het voorstellen (imaginary), body of stone, attractive force en fascie. Geen nieuwe begrippen, maar weer vanuit een ander perspectief en met andere oefeningen. Gelukkig was er lekker avondeten geregeld (echt zalige soep, Nico!), zodat de maag ook de nodige aandacht kreeg.
Zaterdag ochtend en middag werden er meer oefeningen gegeven om de theorie eigen te maken of tenminste de basis te laten voelen. Ook kwam er meer aandacht voor tandenballen en fascie. Velen voelde zich gelukkig om aan de buitenkant te kunnen voelen wat er aan de binnenkant bij Peter gebeurde. De twee en half uur pauze werd niet door iedereen volledig opgenomen gezien de vele activiteiten op de mat. ’s Avonds is een grote groep sushi gaan eten bij Kokusai Alkmaar en dat leverde ook nog trainingsmomenten, discussies en hilariteit op.
De zondag liet de eerste tekenen zien van het harde werken, maar na de ki taiso zette iedereen zich weer met goede moed in. En ook op deze dag was de mat tijdens de pauze geen moment leeg. En aan het eind toen iedereen wel het eind in zijn/haar spreekwoordelijke bek had, kwam Peter nog met een reinigingsoefening die even explosief liet bewegen. En bij de afsluiting van het seminar waarbij iedereen in de cirkel nog zijn opmerkingen kon maken, hoorde je geluiden van dankbaarheid, genegenheid en vastberadenheid om het geleerde eigen te maken.
Gelukkig bleef Peter ook voor de trainingen van maandag en woensdag. De woensdag moest ikzelf overslaan, maar de maandag voelde voor mij alsof Peter alle theorie van het weekend via bewegingen in één les nog eens overdeed. Het was een redelijk explosieve les, maar dat is wellicht ook net hoeveel van jezelf je er in legt.
What a rush this was!
Dirk
